Η μουσική δεν σταματούσε ποτέ. Ο αέρας ήταν υγρός και μύριζε μαριχουάνα. Άντρες γυναίκες και παιδιά ζούσαν την απόλυτη ελευθερία. Στο Woodstock μπορούσες να είσαι ο εαυτός σου όσο περίεργος κι αν ήσουν. Είχες αφήσει το συμβατικό κόσμο πίσω σου. Ειρήνη, αγάπη, μουσική, αλκοόλ, ψυχεδέλεια. Μεγάλα ονόματα της εποχής, όπως ο Jimmy Hendrix, η Janis Joplin, ο Carlos Santana, οι Jefferson Airplane, οι Grateful Dead, οι Band, οι Crosby, Still, Nash&Young κ.ά. βρέθηκαν στη σκηνή του πιο διάσημου φεστιβάλ στην ιστορία της ροκ μουσικής.
To Woodstock ξεκίνησε σαν ταινία. Δυο μεγαλοεπιχειρηματίες έβγαλαν ανακοίνωση στις εφημερίδες πως ήταν διατεθειμένοι να χρηματοδοτήσoυν μια έξυπνη ιδέα. Είχε έρθει η ευκαιρία για τον Michael Lang και τον Artie Kornfeld. Η ιδέα ενός φεστιβάλ άρεσε στους John Roberts και Joel Rosenman και σύντομα ξεκίνησε η προετοιμασία."Είμαστε πολλοί να πάρει! Εάν είναι να τα καταφέρουμε καλύτερα να θυμάστε ότι ο τύπος που κάθεται δίπλα σας είναι αδερφός σας" είπε ο διοργανωτής από το μεγάφωνο.
"Δεν θυμάμαι πολλά από το φεστιβάλ. Αλλά εγώ έντονα θυμάμαι την ατμόσφαιρα: ο ουρανός ήταν πορτοκαλί και ροζ από τα φώτα και ο αέρας γεμάτος σκόνη. Άκουγες τη μουσική και τις ανακοινώσεις από πολύ μακριά. Γύρω μας ήταν οικογένειες, ζευγάρια, οι άνθρωποι τραγουδούσαν, τα μωρά κλαίγανε, άλλοι έπαιζαν κιθάρα. Κανείς δεν κοιμήθηκε το βράδυ που φτάσαμε για πρώτη φορά εκεί. Μας πετούσαν νερό, ψωμί και μπανάνες γιατί υπήρχαν ελλείψεις τροφίμων" λέει η Bobbi Ercoline που βρέθηκε εκεί και μια φωτογραφία της μάλιστα κόσμησε και το εξώφυλλο του άλμπουμ του Woodstock.
Oι άνθρωποι κυκλοφορούσαν γuμνοί και επιδίδονταν σε συνευρέσεις μπροστά στα μάτια όλων. Συνολικά χρειάστηκαν ιατρική βοήθεια 5.162 άτομα, οι 797 λόγω χρήσης ναρκωτικών."Είχαμε βρεθεί εκεί με μία φίλη μου, και είχαμε καπνίσει τόσο πολύ χόρτο που δεν θυμάμαι με πόσους πήγαμε εκείνες τις μέρες" αναφέρει μια φανατική που βρέθηκε εκεί το 69. "Βρίσκαμε παρατημένα ρούχα και πράγματα και απλώς τα παίρναμε"."Περιμέναμε πώς και πώς εκείνες τις μέρες, μπορούσες να κάνεις ό,τι θέλεις, να είσαι κάποιος άλλος, να κάνεις ό,τι θες χωρίς να σε καταλάβει κανείς - άλλωστε με τόσα ναρκωτικά, δεν θυμάσαι καν ποιος είσαι εσύ" ανέφερε σε δημοσίευμα άλλος φανατικός.Δεν έλειψαν ούτε οι θάνατοι. Μάλιστα 3 ήταν καταγεγγραμμένοι. "Ήταν αδιανόητος ο αριθμός των ανθρώπων, το φαγητό τελείωνε γρήγορα, μάλιστα από την πρώτη μέρα είχαν τελειώσει τα τρόφιμα και έγινε ανεφοδιασμός, ενώ αντιστοιχούσαν 3 τουαλέτες ανά 10.000 άτομα!", ανέφεραν κάτοικοι της περιοχής.
Κανονικά η ιδέα ήταν το φεστιβάλ να πραγματοποιηθεί στο Woodstock, όμως λόγω διαφόρων κολλημάτων η ενναλακτική ήταν ένα μικρό χωριό ονόματι Wallkill. Οταν όμως οι συντηρητικοί αγρότες - κάτοικοί του απείλησαν με «αντεπανάσταση», η τοπική Αστυνομία απαγόρευσε να διεξαχθεί εκεί το φεστιβάλ και ξαναγύρισαν στο Woodstock.Περίμεναν 50.000 άτομα, και εμφανίστηκαν 500.000! Με 6 δολάρια τη μέρα για το εισιτήριο, αρκετά οικονομικό για τα μεγάλα ονόματα που εμφανίζονταν, όλοι ήθελαν να πάνε. Το φεστιβάλ δημιούργησε ένα πολύωρο μποτιλιάρισμα στους δρόμους, το οποίο δημιούργησε και μεγάλες καθυστερήσεις στη ροή του προγράμματος αφού οι καλλιτέχνες δεν κατάφεραν να φτάσουν στο φεστιβάλ όταν έπρεπε!"Πέρασα αξέχαστα. Αν και ήμουν ηλικιακά πολύ μεγαλύτερος από τα παιδιά εκεί ένιωσα σαν να ήμουν συνομήλικος. Μου φέρθηκαν υπέροχα", είπε ο φωτογράφος του περιοδικού LIFE, John Dominis.
Δεν έπαιξαν ποτέ εκεί οι Beatles επειδή όσο και αν ήθελε ο John Lennon δε μπόρεσε ποτέ να μαζέψει τους άλλους 3, ούτε οι Led Zeppelin καθώς είχαν επιλέξει να τραγουδήσουν σε άλλο φεστιβάλ με καλύτερη πληρωμή, αλλά ούτε και ο Bob Dylan o οποίος δεν συμφωνούσε με τις αρχές που πρέσβευε το κίνημα των χίπις. Την πρόσκληση για να συμμετάσχουν αρνήθηκαν και οι Doors.
from:www.e-radio.gr